Ως δημοσιογράφος στην επιτροπή για την προστασία του παιδιού από κάθε μορφή βίας, είχα την τιμή να συνεργαστώ με τη διπλωμάτη της Δανίας για μια συνέντευξη σχετικά με την εμπειρία της στο μαθητικό συνέδριο και στη συγκεκριμένη επιτροπή, καθώς και τις απόψεις της πάνω σε ορισμένα θέματα.
Αρχικά θα ήθελα να σας ρωτήσω πως σας φάνηκε η ολική διεξαγωγή του συνεδρίου διαδικτυακά και επιπροσθέτως, πιστεύετε πως υπήρξαν επιπλοκές που παρακώλυσαν την όλη διαδικασία;
“Παρά τις συνθήκες που βιώνουμε στη σημερινή εποχή, το γεγονός ότι ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών κατάφερε και πραγματοποίησε για άλλη μια χρονιά το συγκεκριμένο συνέδριο, είναι ένα πραγματικά χαρούμενο γεγονός. Μας βοήθησε πραγματικά ως μαθητές, να πάρουμε ένα διάλειμμα από τη ρουτίνα μας και την καθημερινή μας ζωή. Όλη η προετοιμασία με έκανε να ξεχαστώ από τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε παγκοσμίως, σήμερα, με την πανδημία. Εξεπλάγην με το πόσο καλά ήταν οργανωμένο το συνέδριο. Όσες τεχνικές μικρό-δυσκολίες εμφανίστηκαν αντιμετωπίστηκαν άμεσα. ”
Ποιος ήταν ο κυριότερος λόγος που θέλατε να συμμετάσχετε σε αυτό το μαθητικό συνέδριο;
“Να πω την αλήθεια, αρχικά δεν ήθελα να συμμετάσχω κυρίως λόγω των υποχρεώσεών μου ως μαθήτρια της Δευτέρας Λυκείου. Ήμουν αρκετά αγχωμένη και προβληματισμένη με το γεγονός ότι θα γινόταν διαδικτυακά. Παρόλα αυτά, αργότερα, συνειδητοποίησα ότι δεν έπρεπε να χάσω την ευκαιρία για μια τόσο ξεχωριστή εμπειρία. ”
Ποιοι, κατά τη γνώμη σας, είναι οι κυριότεροι παράγοντες που οδηγούν στην κακοποίηση παιδιών; Θεωρείται ότι στη χώρα σας υπάρχουν κάποιοι ιδιαίτεροι παράγοντες που οδηγούν στην έξαρση του φαινομένου;
“Παράγοντες που οδηγούν στην κακοποίηση παιδιών είναι συνήθως οι ίδιες οι οικογένειες καθώς και ο κοινωνικός περίγυρος. Οι γονείς οι ίδιοι ασκούν βία στα παιδιά (ενδοοικογενειακή βία). Έπειτα, σίγουρα ένας παράγοντας που συμβάλλει στην άσκηση παιδικής βίας είναι η ψυχολογία ενός παιδιού που έχει διαμορφωθεί υπό ένα τοξικό οικογενειακό περιβάλλον, καθώς κάτι τέτοιο μπορεί να προκαλέσει έναν ανήλικο άνθρωπο στην εκτόνωση θυμού εις βάρος ενός άλλου παιδιού στο σχολικό περιβάλλον (σχολικός εκφοβισμός). Στη Δανία έχουμε λάβει πολλά μέτρα πρόληψης τέτοιων φαινομένων. Επομένως, θεωρώ πως η Δανία ίσα-ίσα που βρίσκετε και σε καλύτερο δρόμο, σε σχέση με άλλα κράτη μέλη. ”
Ποιος, κατά τη άποψή σας, είναι ο κύριος πυρήνας που αποθαρρύνει τα θύματα να ζητήσουν βοήθεια;
“Υπάρχουν πολλοί κλάδοι. Κατά τη γνώμη μου, έχει να κάνει περισσότερο με την ψυχολογία των παιδιών. Όταν οι κηδεμόνες δεν είναι υποστηρικτικοί και παραμελούν τα παιδιά τους, δεν αφήνουν άλλη επιλογή από το να αποθαρρύνουν έμμεσα τα παιδιά. Επιπλέον, πολλές φορές οι δράστες τα εκβιάζουν, με αποτέλεσμα να φοβούνται. ”
Με ποιον τρόπο θα μπορούσαμε να ενθαρρύνουμε σαν κοινωνία τα παιδιά – θύματα να επικοινωνήσουν με έναν αρμόδιο φορέα που θα τους βοηθήσει;
“Θα ήθελα να αναφερθώ στις ευθύνες των εκπαιδευτικών μιας και θεωρώ πως αυτοί είναι οι άνθρωποι από τους οποίους, πιο συχνά, ζητάει βοήθεια ένα παιδί. Πιστεύω πως οι εκπαιδευτικοί θα έπρεπε να έχουν πιο στενή σχέση με τα παιδία, προκειμένου να αναπτυχθεί εμπιστοσύνη. Είναι απαραίτητο να προσπαθούν έμμεσα να δείξουν στα παιδιά, ότι θα είναι δίπλα τους σε τέτοιες καταστάσεις, ώστε τα παιδιά, από μόνα τους, να ζητήσουν υποστήριξη. ”
Πιστεύετε πως η διεθνής σύμβαση του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών για τα παιδιά και τα δικαιώματά τους, είναι επαρκής για την προστασία των παιδιών από κάθε μορφή βίας;
“Νομίζω πως ο ΟΗΕ έχει θεσπίσει τα κατάλληλα μέτρα για την προστασία των παιδιών από κάθε μορφή βίας. Το θέμα είναι τι πραγματικά κάνει κάθε κράτος μέλος για να καλύψει το ζήτημα αυτό. Είναι στο χέρι κάθε κράτους μέλους να εφαρμόσει σωστά τη σύμβαση αυτή. ”
Θεωρείτε πως το νομοθετικό καθεστώς της χώρας σας είναι επαρκής για την προστασία των ανήλικων πολιτών από κάθε μορφή βίας? Αν όχι, τι βελτιώσεις χρειάζονται στη νομοθεσία προκειμένου να επιτευχθεί η καλύτερη προστασία των παιδιών;
“Η Δανία, στο πλαίσιο αυτό, έχει θέσει σε ισχύ νόμους που καλύπτουν σαφώς όλες τις μορφές βίας, έχει λάβει τα απαραίτητα μέτρα και συνεχίζει να προσπαθεί για την εξάλειψη του ζητήματος. ”
Αναφέρατε πως υπάρχουν κρούσματα παιδικού trafficking στη χώρα σας. Ποιες άλλες χώρες εμπλέκονται και τι συνεργασία έχετε με τις χώρες αυτές για την πάταξη του φαινομένου;
“Η Δανία έχει ενσωματώσει στο εθνικό της δίκαιο τη σύμβαση του συμβουλίου της Ευρώπης σχετικά με την προστασία των παιδιών από σωματεμπορία. Οπότε, είναι αυτονόητο, ότι και σε αυτόν τον κλάδο έχουμε καλυφθεί, βάση των μέτρων. ”
Ποιοι κρίνετε πως ήταν οι κύριοι σύμμαχοι της Δανίας, βάση των ιδεών που ακούστηκαν στην επιτροπή;
“Όλες οι χώρες αντιμετωπίζουμε τα ίδια προβλήματα. Συνεπώς, θεωρώ πως, όλες οι χώρες, σε γενικές γραμμές, συμφωνούσαμε στις ιδέες μας και συνεργαστήκαμε εύκολα. Υπήρξε ομοφωνία. ”
Ποιες είναι οι προσωπικές σα πεποιθήσεις σχετικά με την προστασία των παιδιών από κάθε μορφή βίας? Συμφωνείται με την πολιτική της χώρας σας;
“Αρχικά πιστεύω πως η προστασία των παιδιών από κάθε μορφή βίας είναι ένα από τα βασικότερα δικαιώματα. Η αλήθεια είναι, πως η Δανία έχει κάνει μεγάλα βήματα προόδου για την εξάλειψη του φαινομένου αυτού. Εντούτοις, πάντα θα υπάρχει περιθώριο εξέλιξης ειδικότερα σε ένα θέμα τόσου κρίσιμου ζητήματος. ”
Πιστεύετε πως υπήρχε στην επιτροπή πνεύμα συλλογικότητας και εποικοδομητικής συνεργασίας;
“Όλοι είχαμε το άγχος πως θα γνωριστούμε και συνεργαστούμε με τους άλλους εμπειρογνώμονες στην επιτροπή μας, αλλά έχω να πω, πως ειλικρινά πιστεύω, πως υπήρχε τέτοιο πνεύμα. Νιώθω πως όλοι δώσαμε τον καλύτερό μας εαυτό. Συνεργαστήκαμε πάρα πολύ καλά, ειδικότερα πέρνοντας υπόψη τις δύσκολες συνθήκες με την πανδημία. ”
Τέλος, θα ήθελα να σας ρωτήσω πως σας φάνηκε η εμπειρία σας σε αυτό το πρόγραμμα και τι αποκομίσατε;
“Η αλήθεια είναι πως είναι μια πραγματικά δύσκολη διαδικασία και χρειάζεται αρκετή προετοιμασία. Ωστόσο, ως άνθρωπος που έχω πάρει μέρος και σε άλλα μαθητικά συνέδρια, οφείλω να ομολογήσω πως κάθε φορά συγκινούμαι στο τέλος τέτοιου είδους προγραμμάτων. Είναι πραγματικά όμορφο να βλέπω παιδία και ενήλικες να παθιάζονται με την υποστήριξη των ανθρώπινων δικαιωμάτων. Πραγματικά απόλαυσα πολύ την εμπειρία αυτή και ανυπομονώ να εξωτερικεύσω αυτά που έμαθα. Νιώθω πως η όλη εμπειρία με βελτίωσε σαν άνθρωπο. ”
Η Δημοσιογράφος,
Δάφτσιου Εβελίνα
Leave a Reply